Per 1 januari 2017 is de subsidie voor de academische kop officieel gestopt. Een passend moment om terug te kijken welke lessen we kunnen leren over praktijkonderzoek in de school.
“We merken dat docenten zelf steeds meer met onderzoeksvragen komen en ze zijn meer geneigd literatuur te lezen. In beperktere mate zien we ook dat docenten zelf initiatieven nemen voor onderwijsverbetering, met behulp van onderzoekers wordt dit dan meer planmatig aangepakt.”
Bovenstaande uitspraak illustreert de uitkomsten van het onderzoek naar “De waarde van de Academische Opleidingsschool” van Anje Ros, Janneke van der Steen en Miranda Timmermans. Zij voerden het afgelopen jaar in opdracht van NRO een overzichtsstudie uit om de ervaringen maar ook de opbrengsten van praktijkonderzoek in academische opleidingsscholen in kaart te brengen. Een van de conclusies in het rapport is dat praktijkonderzoek in de school pas impact heeft op professionele en schoolontwikkeling als wordt gewerkt aan de structuur voor onderzoek in de school en aan een onderzoekende cultuur en draagvlak, eigenaarschap en betrokkenheid op alle niveaus in de organisatie.
Eveneens de moeite van het lezen waard is “VO-opleidingsscholen: de meerwaarde van praktijkgericht onderzoek” van Wouter Schenke en Irma Heemskerk van het Kohnstamm Instituut. In de afgelopen maanden is het eerder gepresenteerde onderzoek aangevuld met de opbrengsten van diepte-interviews met 15 betrokkenen bij opleidingsscholen: van coördinatoren van opleidingsscholen tot instituutsopleiders en bestuurders. Het rapport laat een positieve insteek zien met betrekking de toekomst van onderzoek in de opleidingsschool:
“Dankzij de onderzoekscultuur in de scholen laat je aan studenten zien dat het draait om een onderzoekende houding om je eigen lespraktijk te verbeteren. Het is een eenmalige activiteit op de opleiding, maar het moet iets zijn dat om je heen ook door docenten wordt gedaan. De onderzoekscultuur hebben we de afgelopen jaren met elkaar bereikt en dat moeten we niet overboord gooien.”
