Hoe zou je de insteek en werkwijze van jullie partnerschap kunnen karakteriseren?
“We zijn zeer bevlogen, de onderlinge contacten zijn informeel met korte lijnen en ons gezamenlijke motto is: als je iets doet, doe het dan goed. We zijn al lang bezig met losse activiteiten, het intensief begeleiden van studenten doen we al sinds 2013, dus de infrastructuur om zo goed mogelijk tegemoet te komen aan hun behoefte was er al. Wat we nu doen, is het nog verder intensiveren van zowel de omvang als de inhoud: de stap zetten van begeleiden naar samen opleiden. Dat laatste doen we sinds dit schooljaar voor 24 van de 80 studenten; ze konden zich daar zelf voor aanmelden. Die gaan drie dagen naar de pabo in plaats van vier, lopen één dag stage in de klas, en hebben één praktijkdag waarop ze samen met pabo-docenten en basisschoolleerkrachten theorie en praktijk aan elkaar koppelen.”
Waar kijken jullie het meest naar uit nu jullie aspirant-opleidingsschool zijn geworden?
“Natuurlijk kijken wij uit naar het opschalen van ons model. Al onze circa 80 studenten moeten opgeleid worden zoals de 24 die dit schooljaar begonnen zijn in de nieuwe opzet. Degenen die het niet hebben aangedurfd om zich ervoor aan te melden hebben daar nu spijt van en zijn jaloers. Ik gun het de leerkrachten op de basisscholen ook, die vinden deze nieuwe aanpak zo fantastisch. Dat je samen je eigen toekomstige collega’s kunt opleiden! En die geluiden horen we ook van docenten op de pabo: dat je dit samen met het veld kunt doen! De samensmelting van theorie en praktijk is een brug die we nu echt aan het overgaan zijn. Waarbij het een groot voordeel is dat we zo kleinschalig zijn en dat we elkaar allemaal al goed kennen en weten te vinden.”